2) ځينې نور بيا ټولمنلې ښځينه جمع پايله((- يندې)) پر((-انې)) يا((-ګانې)) بدلوي، لکه: مورانې، خورانې، ترورانې، نندرورانې...(زرمله...)يا مورګانې، خورګانې، ترور ګانې، نندرور ګانې...(ننګرهار...).

3) زورکيوال ښځينه مفرد او جمع نومونه( کړکۍ، ډوډۍ، ناروغۍ، څوکۍ...) خو له سوېل لويديځ سره شمال ختيځ هم لږوډېره ملتيا کوي او –اَنې هسې بېځايه ورسرباري کوي، لکه: کړکيانې، ډوډيانې، ناروغيانې... .

4) (الف-) او (-و) پای ښځينه نومونه د (–وې) پرځای په ناکره پايله((- ګانې)) جمع کوي، لکه: غواګانې، ژړاګانې، خنداګانې، رڼاګانې، برېښنا ګانې، بيزو ګانې، زانګو ګانې، ورشو ګانې، پېرزوګانې، ارزوګانې... . هرګوره، (الف-) او(–زور) پای نرينه نومونه په –ګان ډېرګړی(جمع) کېږي،

لکه: ماماګان،کاکاګان، اکاګان، لالاګان، بېړاګان، بوراګان، بوده ګان، ساده ګان، خوځنده ګان، پوونده ګان...

ليكوال : پوهاند دوکتور مجاور احمد زیار